top of page

Forum Posts

Georgia Panteloglou
Apr 23, 2022
In Brains
Γενικά στοιχεία Ο κοκκινολαίμης Ο κοκκινολαίμης ή καλόγιαννος είναι ένα μικρό αποδημητικό πτηνό δεκατεσσάρων χιλιοστών. Έρχεται στην Ελλάδα από τη Βόρεια και Κεντρική Ευρώπη για να ξεχειμωνιάσει. Την αρχή της άνοιξης μεταναστεύει προς τις Βόρειες περιοχές. Είναι ένα πουλί φιλικό με τους ανθρώπους άλλα επιθετικό με τα άλλα πουλιά, όταν απειλείται ο ζωτικός του χώρος και τα αποθέματα τροφής του. Ο κοκκινολαίμης δημιουργεί όλο τον χρόνο επικράτειες τις οποίες υπερασπίζεται με το κελαήδημα του. Από εκεί προέρχεται και ο χαρακτηρισμός αηδόνι του χειμώνα. Η παπαρούνα Γνωστή ως παπαρούνα των αγρών της οποίας η επιστημονική ονομασία είναι Μήκων ή Ροιάς. Ιθαγενές και ετήσιο φυτό, το οποίο είναι μικρό λουλούδι με οδοντωτά ασημοπράσινα φύλλα με πλατιά κόκκινά άνθη μαύρα στη βάση τους που ανθίζουν την άνοιξη. Δεν έχει σχέση με την μήκων την υπνοφόρο απ’ όπου βγάζουμε το όπιο κι άλλες ναρκωτικές ουσίες. Το συγκεκριμένο είδος παπαρούνας περιέχει αλκαλοειδή που έχουν μικρή ηρεμιστική δράση. Χρησιμοποιείται στη μαγειρική πριν ανθίσει, σε χορτόπιτες ενώ τα αποξηραμένα σπόρια της είναι ο γνωστός μας παπαρουνόσπορος που χρησιμοποιείται στην αρτοποιεία. Λαογραφία Στην Ελληνική λαογραφία συναντάμε και τα δύο στοιχεία που συνδέονται με τον εορτασμό του Πάσχα. Η πρώτη εκδοχή που είναι και η πιο γνωστή όπως αναφέρουμε και στον τίτλο είναι : Η παπαρούνα και ο κοκκινολαίμης και η δεύτερη εκδοχή είναι Ο Κοκκινολαίμης. Η παπαρούνα και ο κοκκινολαίμης Όταν σταυρώθηκε ο Χριστός ένα καφετί πουλάκι με άσπρο λαιμό πέταξε πάνω από το κεφάλι του Χριστού που το έσφιγγε ένα αγκάθινο στεφάνι, ενώ ένα άσπρο μικρό λουλούδι είχε ανθίσει στη βάση του Σταυρού. Το μαρτύριο του Θεανθρώπου στεναχωρούσε το μικρό πουλάκι και το λουλούδι. Το πουλάκι θέλοντας να απαλύνει τον πόνο του Χριστού τράβηξέ με το ράμφος του ένα αγκάθι απ το στεφάνι. Σταγόνες από το αίμα Του έπεσαν στο λαιμό του πουλιού και άλλες κύλησαν πάνω στο λουλούδι, που άπλωσε τα πέταλα του όσο πιο πολύ μπορούσε για να τις δεχθεί. Αμέσως ο λαιμός του πουλιού και τα πέταλα του λουλουδιού έγιναν κόκκινα. Έτσι, το αίμα του Χριστού χάρισε στον κοκκινολαίμη και στην παπαρούνα κόκκινο χρώμα. Ο κοκκινολαίμης Ο Θεός δημιούργησε τον κόσμο, τον ουρανό και τη γη, τον ήλιο και το φεγγάρι, τις πηγές και τα ποτάμια. Έφτιαξε τα δέντρα, τα φυτά και τα λουλούδια, τα έντομα, τα πουλιά, τα θηλαστικά και τον άνθρωπο. Έκατσε μετά να ξεκουραστεί και να θαυμάσει το έργο του. Πολλά πουλιά πετούσαν ολόγυρα και κελαηδούσαν. Ένα γκρίζο πουλάκι πήγε και κάθισε στο δεξί χέρι του Θεού. -Καλώς τον κοκκινολαίμη αποκρίθηκε. Το πουλί τον κοίταξε με απορία και τον ρώτησε. -Γιατί με φωνάζεις κοκκινολαίμη αφού δεν έχω κόκκινα φτερά; Σταχτούλη θα ταίριαζε να μ’ ονομάσεις. -Εγώ, σε βάφτισα κοκκινολαίμη κι έτσι θα σε λένε. Όσο για τα κόκκινα φτερά όταν έρθει η ώρα σου θα κοκκινίσουν. Ο κοκκινολαίμης έφυγε απ’ τον παράδεισο και πήγε στη γη μαζί με τους ανθρώπους σε πόλεις, κάμπους και χωριά. Πέρασαν μέρες, μήνες, χρόνια ολόκληρα, ο κόσμος γύρο του άλλαζε άλλα τα φτερά του δεν γίνονταν κόκκινα. Τα παιδιά του και τα εγγόνια του γκρίζα φτερά είχαν κι εκείνα. Ο κοκκινολαίμης γέρασε και πίστεψέ ότι τα φτερά του δεν θα γίνονταν ποτέ κόκκινα. Μια συννεφιασμένη μέρα άκουσε φασαρία και μέσα σ’ ένα σύννεφο σκόνης διέκρινε τρείς ανθρώπους να ανεβαίνουν τον λόφο κουβαλώντας ο καθένας από έναν σταυρό. Τους ακολούθησε με δυσκολία πετώντας από κλαδί σε κλαδί. Είδε ότι σταύρωσαν τους ανθρώπους στην κορυφή του λόφου. Στον μεσαίο σταυρό είχαν φορέσει στον άνθρωπο ένα αγκάθινο στεφάνι. Το πουλάκι τον λυπήθηκε γιατί το πρόσωπό του αντανακλούσε αγάπη και καλοσύνη. Το βλέμμα του έμεινε κολλημένο στο πρόσωπό του. Βλέποντας τα αγκάθια που κάρφωναν και τρυπούσαν το δέρμα του Χριστού, με όση δύναμη του είχε απομείνει πέταξε κοντά στον Χριστό, και με το ράμφος του τράβηξε ένα από τα αγκάθια του στεφανιού. Τότε μια σταγόνα αίμα του Χριστού έπεσε τον λαιμό του βάφοντας κόκκινα τα φτερά του. Το πουλάκι χαμογέλασε και πέταξε για τελευταία φορά. Από τότε όλοι οι κοκκινολαίμηδες έχουν κόκκινα φτερά γύρω από τον λαιμό τους, και το κελαήδημα τους είναι καθαρό, γλυκό και κάπως μελαγχολικό. Πηγές https://averoph.wordpress.com/2013/05/03/%CE%BF-%CE%BA%CE%BF%CE%BA%CE%BA%CE%B9%CE%BD%CE%BF%CE%BB%CE%B1%CE%B9%CE%BC%CE%B7%CF%83-%CE%BB%CE%B1%CF%8A%CE%BA%CF%8C%CF%82-%CE%B8%CF%81%CF%8D%CE%BB%CE%BF%CF%82-%CF%84%CE%B7%CF%82-%CE%BA%CF%81%CE%AE/ https://dasarxeio.com/2016/12/02/37731/ https://slideplayer.gr/slide/3724576/ https://poiostigiati.gr/kokkinolaimhs-to-pouli-twn-xristougennwn/ https://blogs.sch.gr/nipnkiou/2020/04/16/i-paparoyna-kai-o-kokkinolaimis/ https://laspistasteria.wordpress.com/2008/04/24/papaver/ https://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A0%CE%B1%CF%80%CE%B1%CF%81%CE%BF%CF%8D%CE%BD%CE%B1 Εικόνες https://laspistasteria.wordpress.com/2008/04/24/papaver/ https://www.flickr.com/photos/33837371@N06/6414032857
2
0
96

Georgia Panteloglou

More actions
bottom of page